“Toen ik terug begon te tekenen, kreeg ik het idee om iets met mijn tekeningen op straat te doen, in plaats van ze in de kast te laten liggen.”

Pol tekende vooral anatomisch correcte insecten en verwerkte er dan eigen patronen in.

“Daarmee trek ik de straat op en die werkjes lijm ik op gevels, muren, omheiningen… Ik doe dat altijd stiekem, het is leuk als mensen erdoor verrast worden.”

Voor Pol is het een erg rustgevend proces als hij alleen mensen kan verrassen, maar er zijn ook andere manieren waarop zijn werk verbindt.

“Ik hoor dat ook veel scholen zich door mij laten inspireren en de kinderen insecten laten tekenen in mijn stijl. Geweldig vind ik dat! En dan zijn er nog de heel persoonlijke verhalen die ik soms in mijn mailbox krijg en me telkens ontroeren.”

Iedere dag is Pol wel op een manier bezig met zijn insecten. In de zomermaanden plakt hij wat meer en in de winter ligt de nadruk op tekenen. En al zijn er soms mislukkingen, dat hoort erbij.

“Zolang ik het leuk vind, blijf ik het doen.”