“Dat was gewoon een beetje proberen en het heeft ook meerdere namiddagen geduurd voor we effectief konden beginnen.”

Samen met een vriend experimenteerde Tijl in zijn achtertuin. Omdat het duo volledig op de eigen intuïtie vertrouwde, duurde het wel even voor ze effectief konden smeden. Er was dus veel trial and error. Ondanks de hobbelige start maakt hij nu zijn eigen gereedschap, en gebruikt die dan weer om nieuwe dingen te maken.

“Het is gewoon leuk om te experimenteren, ook al komt er nog niets concreet uit.”

Tijl laat zich niet uit het lood slaan door mislukkingen. Hij vindt net plezier in de uitdaging om te moeten experimenteren en door het puzzelproces te gaan. De kers op de taart is net de voldoening bij het vinden van de juiste werkwijze. Ondertussen volgt Tijl ook een cursus om van anderen te leren.

“Het grootste verschil met werk is volgens mij dat je bij je hobby helemaal zelf kiest wat je wil maken. Op je job wordt dat zo goed als opgelegd. Als je dan teveel hetzelfde moet maken, denk ik dat het plezier snel weg is.”

De autonomie om zélf te kiezen wat en wanneer hij maakt, schept een vrijheid die het smeden nog aangenamer maakt.

“Zeker, maken maakt gelukkig. Wat er ook gebeurt in je leven, er is niks of niemand die van jou kan afnemen dat jij dàt gemaakt hebt.”

Sinds hij werkt, heeft Tijl tot zijn spijt niet meer de tijd en ruimte om elke dag te smeden. Hij streeft ernaar om het één of twee dagen per week te doen. Als het lang geleden is, begint het toch terug te kriebelen. De grootste reden hiervoor? Hij wordt er gelukkig van!