“Hoe zou de kunst de mensen kunnen ontroeren als de kunst zelf niet meer getroffen wordt door hun lot? Kunst is meer dan het samenvoegen van punten en lijnen. Als ikzelf mijn hart sluit voor het lijden van de mensen, hoe kan ik dan verwachten dat mijn werk hun hart zal verheffen?”

Vergeten in de museumzalen

Dat u mogelijks nog nooit van Louis Deltour gehoord hebt, is niet zo verbazingwekkend: Deltour had een broertje dood aan het klassieke circuit van galerieën en tentoonstellingen. Liever stelde hij tentoon in volkshuizen, buurthuizen en scholen, laagdrempelige plaatsen die voor iedereen gemakkelijk toegankelijk waren.

Dat leidde er helaas toe dat vandaag geen enkel museum in België werk van Deltour in huis heeft.

Forces Murales: kunst als strijdmiddel

Niettemin verdient hij in onze reeks ‘Kunstenaars van de arbeidersklasse’ om meer dan één reden een bijzondere vermelding.

Samen met de veel bekendere Roger Somville en Edmond Dubrunfaut richtte hij in 1947 het collectief Forces Murales op – de voorloper van de street art zoals we die vandaag kennen, maar dan vanuit een uitgesproken links maatschappelijk engagement.

Kunst onder het volk brengen

Hun doel: kunst weer onder het volk brengen.

Hun middel: monumentale werken op publieke plaatsen met een grote passage, waar veel mensen voorbijkwamen en leefden.

Hun thema’s: “kunst die de mens en zijn werk verheerlijkt, zijn strijd, zijn lijden en zijn vreugde, zijn zegevieren en zijn hoop” (zoals verwoord in hun manifest).

Hun inspiratie: de Mexicaanse muralisten (die via kolossale muurschilderingen het ongeletterde proletariaat onderrichten over de sociale strijd) en de traditionele tapijtkunst (waarvan ze het folklorisme hekelden).

Geen kunst om de kunst

Het collectief Forces Murales voerde verschillende overheidsopdrachten uit. Onder meer in het Justitiepaleis in Brussel hangt een werk.

Kunst zagen zij niet als de allerindividueelste uitdrukking van de allerindividueelste emotie, maar als een bron van communicatie. Kunst als een essentieel onderdeel van de klassenstrijd, die het gewone volk politiek bewust moest maken.

Verzet, kunst en klasse

Deltour werd geboren in 1927 in een klein dorp in de buurt van Doornik. In 1943, op 16-jarige leeftijd, sloot hij zich aan bij een verzetsgroep van het Geheim Leger en nam deel aan verschillende sabotageacties.

In 1961 werd hij leraar schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten van Doornik. Later werd hij medeoprichter van de groep Art et Travail, met als devies ‘Voor kunst in het bereik van iedereen’.

Trouw aan zijn idealen

De volgende jaren werkte hij in stilte verder in zijn landelijke geboortestreek in Henegouwen, trouw aan zijn idealen, rond de thematiek van arbeiders en boeren, het dagelijks leven en de sociale strijd, ver van de galerie en de kunstkritiek.

Geld en roem interesseerden deze Waalse volkskunstenaar niet.

Zijn hele verdere leven bleef Deltour lid van de Kommunistische Partij van België (KPB). Hij zag het als zijn missie te zoeken naar manieren waarop kunst een bijdrage kon leveren tot de strijd van de arbeidersklasse voor de omverwerping van het kapitalisme en de opbouw van het socialisme.